Konkurs z Rokiem Szczura – wyniki

Witajcie!

Kilka dni temu zakończył się konkurs, w którym do wygrania były egzemplarze książki “Rok Szczura. Wędrowniczka” autorstwa Olgi Gromyko.

W pierwszym wariancie, w którym zmierzyć się mieliście z okładkami wydawnictwa Papierowy Księżyc, najszybszym refleksem, a przede wszystkim największą ilością poprawnych odpowiedzi wykazała się…

Martyna Jankowska

W wariancie twórczym, w którym do napisania był wiersz, mieliśmy ogromny problem. Każda z prac była na swój sposób ciekawa, więc decyzja nie była łatwa (ach, gdybyśmy tak mieli jeszcze kilka dodatkowych egzemplarzy!). Niestety mamy do rozdania tylko dwie książki. A trafią one do… *werble*

Moniki Sobol oraz Wojciecha Kowalskiego

A oto zwycięskie prace:

„Szczur”
Zależnie od miejsca ma różne znaczenia.
Czasem znak głodu, biedy i cierpienia,
zwiastun epidemii, na statkach nie chciany,
przez wiedźmy do trucizn jako składnik dawany.

U Rowling stary pupil czarodzieja młodego,
wcześniej przyjaciel, następnie zdrajca Syriusza Czarnego.
Gdy masowo w Oranie umierał,
nieświadomie przed dżumą ostrzegał.

To znowu jest on symbolem mądrości,
w Hinduizmie wręcz świętości.
Teraz często jako pomoc w laboratoriach gości.
Dla innych jako ulubieniec jest sprawcą radości.

Dzięki Gromyko nie tylko w Chinach świętowany,
„Rok Szczura” i przez nas jest teraz lubiany.
Mimo że szczur to szkodnik czasami,
to rolę jego w naszym życiu nadajemy mu sami.

 

Przygoda szczura
Pewną historię Wam opowiem
Pewnego razu za Krakowem
Na farmie u podnóża gór
Żył sobie pewien szary szczur

Spokojnie szczurze wiódł on życie
I wiodło mu się znakomicie
I za sąsiada miał go wzór
Ogół prosiaków oraz kur

Jadł szczur okruchy oraz ziarna
Więc dieta jego była marna
Aż mu o serze pełnym dziur
Powiedział raz znajomy knur

Zachciało sera się szczurowi
I szukać wraz go postanowił
Wśród płaczu żony oraz cór
Przesadził ogrodzenia mur

Wędrował coś ze dwa tygodnie
Aż spotkał człeka, co przy ogniu
Gotował barszcz czy może żur
Nad głową zaś mu szumiał bór

Lecz pech chciał, że to był szczurołap
Na szczęście temu nie podołał
Żeby pochwycić szczura w wór
Krzycząc: „Zaraza, brzuszny dur!”

Szczur jak niepyszny zmykał z lasu
Serowych wyrzekł się frykasów
Wrócił do żony oraz córek
I został zwykłym wiejskim szczurem

Gratulujemy!

Cieszymy się z tak dużego zainteresowania i mamy nadzieję, że w przyszłości również nas tak miło zaskoczycie.