Denat wieczorową porą – Aneta Jadowska – recenzja

“Denat wieczorową porą” to trzeci tom serii “Garstka z Ustki”, czyli cyklu, w którym Aneta Jadowska odchodzi od fantastyki na rzecz obyczaju, kryminału czy cozy mystery. Autorka wraca do tego nadmorskiego miasteczka tym razem – po książkach skupiających się bardziej na Magdzie i Tamarze – z opowieścią o Marii, czyli Garstkowej babci, prowadzącej pensjonat Wielka Niedźwiedzica.

Początek jest spokojny, ledwie jedna czy dwie próby zastraszenia. :) Dowiadujemy się, że Maria skrywa tajemnicę, wciąż wywołującą w niej okrutne poczucie winy. Kobieta nie miała łatwego życia, była zmuszona radzić sobie, jak tylko mogła, a gdy jej losy zaczęły się wreszcie szczęśliwie układać, coś musiało wyskoczyć z pudełka. Bohaterka otrzymuje anonimowe listy z pogróżkami, których autor twierdzi, że wie, co kobieta zrobiła. Dodajmy do tego, że koleżanka Marii, Aniela, otrzymuje zaproszenie na bal tajemnic i koniecznie chce wyciągnąć na niego Marię. Trafiają do odosobnionego Uroczyska, gdzie wszystko ma się odbyć. I tam właśnie dzieje się trup.

Autorka inspirowała się tu Agathą Christie i kryminałami osadzonymi w zamkniętej, odizolowanej przestrzeni, z której bohaterowie nie mogą uciec. I wiadomo, że wśród obecnych jest nikczemnik („to na pewno lokaj zabił”!). W „Denacie wieczorową porą” czytelnik jest świadomy tożsamości sprawcy, który to wszystko ukartował, za to tajemnicę stanowią jego motywacje oraz wymyślona przez niego intryga. Historia jest zajmująca, a sekrety skrywane przed oczyma odbiorców kuszą do dalszej lektury, co w połączeniu z pozostałymi zaletami książki sprawia, że ciężko się od niej oderwać. Z każdym rozdziałem Aneta Jadowska przybliża kolejne elementy układanki, a przede wszystkim przyspiesza akcję, wciągając czytelnika w zagadkę. Pomagają w tym też wygadane, dziarskie i interesujące Garstki wraz z Anielą, z wprawą prowadzące czytelnika przez wydarzenia.

Ciekawa jest także lokalizacja. Mamy tu bowiem nie tylko znaną już z poprzednich książek Ustkę, ale też leżące nieopodal Uroczysko, w dodatku w emocjonujących okolicznościach przyrody. Miejsce to, jak i znajdujący się tam odosobniony i zimą opuszczony, stary budynek – w połączeniu ze śnieżycą odcinającą bohaterów od świata – stanowi interesujące i pełne niespodzianek tło dla wydarzeń. W dodatku ciekawostką jest to, że zgodnie ze słowami autorki zarówno nazwa tego terenu, jak i budynek są autentyczne – taka lokalizacja faktycznie znajduje się tamtych rejonach.

Bardzo lubię to, jak Aneta Jadowska bawi się gatunkami, balansując z ciężkimi tematami jak przemoc domowa, ocieplając i „uzdatniając” je humorem, dzięki czemu ta ponura pigułka jest łatwiejsza do przełknięcia. Do tego dochodzi wiele smaczków z nawiązaniem do popkultury, którymi bez trudu i niewymuszenie żongluje autorka. Całość tworzy interesującą mieszankę, a lekki styl sprawia, że powieść można łyknąć na raz.

„Denat wieczorową porą” to teoretycznie trzeci tom. Jednak jak zaznacza sama pisarka, książki można czytać nie po kolei. Każda z nich skupia się na innej z Garstek i stanowi zamkniętą całość, nie trzeba obawiać się cliffhangerów. Autorka przybliża też na początku co ważniejsze kwestie, żeby nowi czytelnicy nie byli zdezorientowani. Aczkolwiek ja jednak polecam zapoznanie się z powieściami w kolejności publikacji – pewne wyjaśnienia lepiej poznać w porządku chronologicznym.

Mamy tu wątek kryminalny inspirowany Agathą Christie, trupa rzecz jasna, urocze inaczej domiszcze na Uroczysku oraz odważne i wygadane bohaterki. Książka napisana z pomysłem i jajem, dzięki czemu przyciąga uwagę i dostarcza rozrywki. Gorąco zachęcam do lektury – jest ciekawie, niekiedy zabawniej, niekiedy poważniej, a rodzinka Garstek nie pozwala się nudzić.