Służąca przewodnicząca – Kaicho wa maid sama! – 1-3 tomy recenzja

Ostatnimi czasy zaliczam powrót do tytułów, które mi się niezwykle dobrze kojarzą. Z wielką przyjemnością sięgnęłam więc po mangę o nastoletniej uczennicy pracującej dodatkowo jako kelnerka w stylizowanej kawiarni. Służąca przewodnicząca to zamknięta seria licząca sobie 18 tomów, wydana na rynku polskim przez JPF. Autorką jest japońska mangaka Hiro Fujiwara, która oprócz historii o Misace i Usuim posiada na swoim koncie również kilka one-shotów, a także nie opublikowaną w Polsce serię Yuki wa Jigoku ni Ochiru no Ka.

Pierwszy tom przygód Misaki wprowadza nas w życie nieprzeciętnie ambitnej i skupionej na realizacji swoich celów nastolatki. Dziewczyna żyje sama z matką, gdyż ojciec uciekł i pozostawił po sobie wyłącznie długi i niesmak. Misaki, by pomóc swojej rodzicielce, oprócz nauki (i roli przewodniczącej samorządu szkolnego w byłej męskiej szkole) bierze na siebie również zarobkowanie, a że połączyć szkołę z pracą jest trudno, decyduje się na jedyną, elastyczną w kwestii grafików ofertę. Stanowisko kelnerki – służącej w stylizowanej kawiarni, wydaje się być czymś całkowicie sprzecznym z gwałtownym oraz dominującym charakterem bohaterki, jednak zgodnie z hasłem, że żadna praca nie hańbi, dziewczyna przykłada się do nowych zadań z takim samym zaangażowaniem, jak do wszystkich innych rzeczy, których się podejmuje.

Kaicho wa maid sama! to połączenie school life z romansem i komedią. Misaki jest nietuzinkową bohaterką, która ma tendencje do brania zbyt wiele na siebie, jednak autorka doskonale równoważy jej cechy postacią Usuiego – spokojnego chłopaka, zainteresowanego wspomnianą nastolatką. Ich relacja rozpoczyna się w momencie, gdy Usui odkrywa, gdzie pracuje Misaki, i nie wydaje jej przed resztą znajomych. Dziewczyna nie rozumie, dlaczego nastolatek zatrzymuje tę informację dla siebie i tak budzi się jej zainteresowanie. W pierwszym tomie nacisk historii położony zostaje właśnie na owy początkowy etap budowania się relacji, budowanie zaufania, a także po części na odkrywanie siebie nawzajem (u Usuiego bowiem uczucia także rozwijają się od zaintrygowania). Oprócz głównej opowieści w komiksie zawarty został też one-shot, który udowadnia, że autorka ma smykałkę do pięknej i emocjonującej narracji.
W części drugiej na scenę wkracza przewodniczący samorządu z innej szkoły, a Misaki coraz bardziej bierze pod uwagę życiowe uwagi i podpowiedzi Usuiego. Dziewczyna uczy się powoli swoich ograniczeń, chociaż przychodzi jej to z trudem (podobnie jak komunikowanie własnych uczuć).
Tom trzeci kontynuuje urwany wątek dnia sportu, rozpoczęty w części drugiej. Do grona postaci dołącza z kolei popularna youtuberka oraz uczeń, który ma problem z kobietami. Relacja między Usuim a Misaki jest coraz intensywniejsza, jednak nastolatka nadal wypiera się wszystkiego, co odczuwa względem atrakcyjnego, stale kręcącego się wokół niej, blondyna.

Czytanie Służącej przewodniczącej dostarcza samych pozytywnych emocji. To jest ten rodzaj historii, podczas lektury której albo z wypiekami śledzimy, jak chłopak poświęca się czy też pomaga wybrance swojego serca, albo znów zaśmiewamy do łez z dowcipnych dialogów lub żartów sytuacyjnych. Problemy przedstawione w komiksie są bardzo życiowe (brak akceptacji w grupie, strach przed wykluczeniem, obowiązki związane z trudną sytuacją finansową itd.), a jednak równocześnie w przypadku tych skomplikowanych nie mamy poczucia, iż przytłaczają nas swoim tragizmem. Tomy 1-3 rozbudzają wyłącznie apetyt na więcej, dlatego jeśli szukacie lekkiego tytułu na wolną chwilę i poprawę nastroju i wybierzecie Służącą przewodniczącą – zaopatrzcie się od razu w większą ich liczbę.

Scenariusz: Hiro Fujiwara
Ilustracje: Hiro Fujiwara
Oprawa: miękka w obwolucie
Liczba stron: 182 (tom 1)
Wydawnictwo: JPF