„Loba Negra. Czarna Wilczyca”, powieść, której autorem jest Juan Gómez-Jurado, stanowi drugi tom serii opowiadającej o Antonii Scott i inspektorze Jonie Gutiérrezie. Książka ukazała się nakładem wydawnictwa SQN.
Antonia Scott uznawana jest za najinteligentniejszą osobę na świecie. Jej umysł podąża ścieżkami niedostępnymi dla zwykłych śmiertelników, a próby nadążenia za narzuconym przez nią tempem są niemal niemożliwe. Jednak nie zawsze tak było, choć predyspozycje do takiego stanu rzeczy wykazywała już od najmłodszych lat. Trening, jakiemu poddana została w ramach współpracy z zajmującą się sprawami przestępczości tajną, międzynarodową organizacją, pogłębił jej umiejętności, ale zostawił po sobie bolesne blizny. Wszystko bowiem ma swoją cenę, zwłaszcza mordercze szkolenie.
Tym razem Czerwona Królowa – taką nazwę nosi sam projekt, jak i funkcja pełniona przez Antonię – oraz towarzyszący jej inspektor Gutiérrez muszą zająć się sprawą zaginięcia żony skarbnika jednego z odłamów rosyjskiej mafii działającej na terenie Hiszpanii. Od ich działań zależy, czy kobieta odnajdzie się żywa, czy podzieli los swojego męża. Bo oprócz zabójcy ściga ją tytułowa, zagadkowa Czarna Wilczyca, która nie zna lęku ni litości. W międzyczasie Antonia zmuszona jest zmagać się z prywatnymi demonami przeszłości oraz podjąć decyzje, których całą sobą wolałaby uniknąć.
Przyznaję, że z literaturą hiszpańską dotychczas nie miałam zbyt wiele do czynienia, ale już od pierwszych stron spodobał mi się klimat panujący w „Loba Negra. Czarna Wilczyca”, szczególnie, że przez nasze położenie geograficzne tematyka rosyjskiej mafii i jej działań jest nam zdecydowanie bliższa. Autor zadbał, by przenieść na papier nie tylko iberyjskie krajobrazy, ale też temperament, mocne i słabe strony mieszkańców tego kraju, uwzględniając przy tym regionalne zmiany w kulturze oraz zachowaniu bohaterów.
Juan Gómez–Jurado zaprezentował ciekawy pomysł na opowiadaną przez siebie historię. „Loba Negra. Czarna Wilczyca” łączy w sobie thriller, lekko szpiegowską historię tajnej organizacji do walki z przestępczością oraz powieść psychologiczną o meandrach działania ludzkiego mózgu. Zaś głównym jej atutem jest dynamiczna akcja, złożona fabuła i pełne zaskoczeń wątki. Autor umie budować napięcie i zaskakiwać Czytelnika. Nie idzie utartymi, szablonowymi ścieżkami, wykazując się sporą pomysłowością. Udało mu się oszukać mnie praktycznie do samego końca i dopiero wraz z Antonią i inspektorem Gutiérrezem rozwiązywałam postawioną przed nimi zagadkę.
„Loba Negra Czarna Wilczyca” to również interesujący bohaterowie. Zarówno ci pierwszoplanowi, jak i ci stojący poza głównym światłem jupiterów. Wyraziści, inteligentni, jednocześnie pełni codziennych bolączek nadających im wiarygodności.
Z dwójki głównych postaci moja sympatia kieruje się bardziej w stronę inspektora Gutiérreza. Ten dobrze zbudowany – nie żeby był gruby – czterdziestokilkuletni policjant to nie tylko siła fizyczna, ale też wsparcie psychiczne oraz emocjonalne. Facet, o którym wiesz, że jeśli stoicie po tej samej stronie barykady, zrobi wszystko, aby cię ochronić. Pewny swoich zasad i przekonań, świadom, czego chce, a czego nie chce od życia i wykonywanej przez siebie pracy. Jon jest głównym sprawcą przemiany, jaka zachodzi w Antonii, szczególnie pod względem emocjonalnym. Sama Scott również jest intrygującą bohaterką – zwłaszcza przez swoją inteligencję – jednak momentami mocno irytującą – zwłaszcza przez swoją inteligencję i skrytość.
„Loba Negra. Czarna Wilczyca” okazała się być przyjemną lekturą pełną niespodzianek i zwrotów akcji. Co prawda mam do autora żal za sposób, w jaki potraktował czworonożnego bohatera powieści – gdy zwierzętom dzieje się krzywda, włącza mi się tryb Johna Wicka – ale prócz tego jednego elementu książka mnie wciągnęła, zaś kończący ją cliffhanger sprawia, że muszę poznać, co będzie dalej.
Recenzja powstała w ramach przedpremierowej akcji recenzenckiej Wydawnictwa SQN
Cykl: Antonia Scott
Tom: 2
Oprawa: miękka
Ilość stron: 528
ISBN: 9788382107081
Zły Wilk
