Fabryka Słów zapowiada, że 17 lutego 2012 r. na półki księgarń trafi pierwszy tom fenomenalnego, wyróżnionego nagrodą Philipa K. Dicka cyklu Burton & Swinburne autorstwa Marka Hoddera zatytułowany “Dziwna sprawa Skaczącego Jacka”. Dodatkowo na stronie wydawnictwa pojawił się krótki fragment, będący (miejmy nadzieję) pierwszym z wielu udostępnionych. Zapraszamy do lektury “Londynu wieku pary i eugeniki, odc. 1”.
Burton rzeczywiście nalał sobie duży kieliszek brandy. Siedział zgarbiony w swym starym fotelu z torbami jak juki po bokach, opierając nogi na osłonie kominka. W jednej ręce trzymał kieliszek, w drugiej list, przysłany z Downing Street 10. „Proszę skontaktować się z biurem premiera natychmiast po przybyciu do Londynu”.
Popijał brandy rozkoszując się tym, jak rozgrzewa mu żołądek. Był zmęczony, ale nie śpiący, czuł na sercu ciężar rodzącej się depresji.
Oparł głowę na zagłówku fotela. Przymknął oczy, skupił się na zmyśle słuchu. Nauczył się tej sztuczki od sufich, po drodze do Mekki. Człowiek posługuje się wzrokiem jako swym głównym zmysłem, jeśli jego rolę powierzy się innemu, jeżeli pozwoli się umysłowi na swobodne snucie myśli i idei, grę intuicji, może się zdarzyć, że z niedostępnych zazwyczaj głębi wypłyną na powierzchnię ukryte w nich gotowe związki.
Słyszał cichy trzask półek na książki, dostosowujących się do zmiany temperatury wczesnym wieczorem; tylko ten dźwięk pochodził z gabinetu, jeśli nie liczyć jego oddechu i tykania zegara, stojącego na półce nad kominkiem. Ale spoza dwóch otwieranych do góry okien dobiegały go stłumione odgłosy życia angielskiej stolicy: rozmowy przechodzących chodnikiem ludzi, stukot i posapywanie silniczków welocypedów, pokrzykiwanie domokrążców, chrypliwy werbelek przelatującego górą rotofotela, szczekanie psa, płacz dziecka, stłumiony grzmot i świst koni parowych, stuk kopyt prawdziwych i ochrypły śmiech prostytutek.
