Nić Ariadny. Mity i labirynty - Jan Bajtlik - recenzja

Podoba się?

Dzisiaj kilka słów o książce, która nadaje się zarówno dla dorosłych uwielbiających ładne publikacje, jak i dla dzieci szukających wiedzy z zakresu mitologii i lekkiej aktywności dla głowy połączonej z rozrywką. Nić Ariadny. Mity i labirynty to uniwersalna publikacja, o której warto mówić oraz polecać innym, a może i wybrać jako prezent pod choinkę.

Pierwsze, co się rzuca w oczy, to duży format, w jakim książka została wydana – A3 nie jest bowiem tak powszechnym wyborem. Do tego twarda oprawa i labirynt już na samej okładce – zdecydowanie zwiastują, o czym będzie mowa. Wydawnictwo Dwie siostry wydało z jednej strony zestaw aktywizujących grafik, z drugiej naprawdę ładne mini kompendium wiedzy o mitologii greckiej, które spodobać się może czytelnikom w każdym wieku.

Te 72 strony zawierają 24 labirynty zaprojektowane nie tylko niezwykle estetycznie, lecz również sprytnie. Większość ze ścieżek przebiega bowiem w taki sposób, by czytelnik w drodze do wyjścia poznał przebieg mitu lub konkretnych sytuacji z czasów starożytnych. Bez materiałów poglądowych może to brzmieć na lekko skomplikowane, jednak spokojnie – na początku książki umieszczono wyjaśnienie, w jaki sposób należy odczytywać zawartość książki. Dodatkowo na jej końcu umieszczono drzewo genealogiczne bogów i herosów oraz cały pakiet różnorodnych objaśnień, a nawet bestiariusz wraz z miniaturami każdego ze stworów.

Wspomniane labirynty obrazują czytelnikom zarówno ogólne tematy (świat i aktywności według starożytnych Greków, bestie, w które wierzono, wojna trojańska, podróże Odyseusza, igrzyska olimpijskie, domy starożytnych Greków, teatr grecki), mity (o Tyfonie, Prometeuszu i ludziach, dwunastu pracach Heraklesa, labiryncie Minotaura, wyprawie po złote runo, Syzyfie, Edypie) jak i miejsca (pałac w Knossos, okręt Argo, kuźnia Hefajstosa, Kolos Rodyjski, Akropol ateński). Każdy dopisek i przypis jest tutaj ważny, gdyż dostarcza nam dawkę istotnych dla przedstawianych rzeczy informacji.

Podoba mi się styl grafik umieszczonych w Nici Ariadny. Przypisek na końcu książki potwierdza to, co podejrzewałam – powstały one w nawiązaniu do autentycznych fresków i rzeźb starożytnych Greków. Nie są to więc wygładzone i upięknione obrazki. Gdy oglądamy podróż Odyseusza i jego pobyt na wyspie cyklopów, widzimy, że przebite oko jednego z nich spływa mu po twarzy. Zarówno scena podczas igrzysk olimpijskich, jak i liczne posągi przedstawiają Greków w pełnym negliżu – jak to miało miejsce również w sztuce z tego okresu. Tam gdzie ukazane zostało morderstwo nie brakuje krwi, a gdzie panoszy się zaraza, są ciała, wychudzeni i wymiotujący chorzy. Uważam, że całość została dobrze przemyślana i jest spójna w swojej konwencji od okładki do ostatniej strony.

Jestem fanką wielu tytułów od wydawnictwa Dwie Siostry, jednak ten opisywany wliczam do grona swoich ulubionych. Książka, która w przystępny i ciekawy sposób opowiada o mitologii Greków, a dodatkowo dostarcza rozrywki w postaci labiryntów i jest naprawdę ładnie wydana. Dla mnie jest to tytuł, do którego chętnie będę wracała, by go podziwiać, ale jestem pewna, iż młodsze osoby będą nim zachwycone z wcześniej wymienionych przeze mnie powodów.