Recenzja: „Katia. Cmentarne Love Story” - Aneta Jadowska

Podoba się?

„Katia. Cmentarne Love Story” to najnowsza powieść Anety Jadowskiej osadzona w świecie Thornu. Książka ukazała się nakładem wydawnictwa SQN.

Katia stoi przed trudnymi wyborami, a do jej poukładanego życia pomału, acz nieubłaganie wkrada się chaos. Kandydować do Starszyzny czy jednak nie? Zostać po niemagicznej stronie Bramy, a może przenieść swoje życie do Thornu? Jakby tych rozterek było mało, z cmentarza znika ciało małej dziewczynki i nekromantka zostaje wynajęta do jego odnalezienia i jeszcze nie wie, jak bardzo ta sprawa odmieni jej życie.

Po teksty Anety Jadowskiej sięgam w ciemno. Fantastyka, kryminały, opowiadania – jeszcze nigdy się nie zawiodłam i na pewno zawsze dobrze bawiłam. Choć bardzo często tematyka opowiadanych przez nią historii nie jest lekka. Również „Katia. Cmentarne Love Story” porusza trudny temat nie tylko śmierci dzieci, ale też bezczeszczenia zwłok. Autorka, na szczęście, prezentuje wszystkie te wątki z wyczuciem i bez zbędnej makabry, która mogłaby odrzucać od lektury.

Chociaż w świecie Thornu moim numerem jeden jest Nikita, to muszę przyznać, iż nekromantka Katia zaczyna wkradać się na drugie miejsce rankingu, chyba w ramach przeciwieństwa do wspomnianej płatnej zabójczyni oraz Dory. Lubię postacie, które cenią porządek, na drugie imię nie mają zamęt, a ich życie wygląda dość rutynowo. O ile można mówić o rutynie, gdy jesteś najlepszą przyjaciółką Namiestniczki Thornu, w kark dyszy ci Matka Ziemia, Pani Śmierć, a Pan Umarłych najchętniej wymazałby cię z istnienia świata. Jednak życie Katii wydaje się być najbardziej poukładane z tych, które Aneta Jadowska dała nam poznać.

Jak już wspomniałam, autorka lubi poruszać niekoniecznie lekką tematykę. Jednocześnie potrafi upleść z niej historie, które czyta się jednym tchem, wręcz łyka jak pelikan, i chce wciąż więcej i więcej. Aneta Jadowska po raz kolejny wykreowała intrygujące połączenie fantasy z kryminałem, ciekawymi postaciami i nawiązaniami do mitologii. Oraz pewną dawką humoru sprawnie rozładowującego powstałe napięcie.

„Katia. Cmentarne Love Story” to również historia o miłości. Po wielu niekoniecznie udanych sercowych perypetiach pewien przedsiębiorca pogrzebowy, z którym nekromantka współpracuje już od jakiegoś czasu, zaczyna stawać się kimś więcej niż tylko przyjacielem. Wspólne rozwiązywanie sprawy zaginionych ciał, znajomość z bóstwami i wzajemna sympatia zbliżają tę dwójkę bardziej, niż początkowo chcieliby przyznać. Czy Adam okaże się być tym, któremu Katia odda swoje serce? Zobaczymy, co autorka zaplanuje dla nich dalej.

W twórczości Anety Jadowskiej najczęściej bardzo łatwo odróżnić, kto jest dobrym, a kto złym charakterem. Pisarka niekoniecznie bawi się w szarości i takie samo rozwiązanie znajdziemy w „Katia. Cmentarne Love Story”. Gardiasz, Pan Umarłych, już od dawna znajduje się na czele listy najmniej lubianych i tylko trudności z jego definitywnym pożegnaniem powstrzymują Namiestniczkę od ostatecznego pozbycia się problemu, tym razem do tego grona dołącza jego pupilek, licz Egon Bremmer, będący jednocześnie kontrkandydatem Katii do miejsca w Starszyźnie. Już od pierwszej chwili wiadomo, że nie jest to postać, którą da się polubić, zaś charakter jego magii i istnienia szybko stawia go na miejscu głównego podejrzanego o kradzieże zwłok.

Co prawda tym razem na długo przed finałem udało mi się odgadnąć, kto stoi za cmentarnymi zbrodniami, w żaden sposób nie popsuło mi to lektury powieści. Jedno to wiedzieć kto, drugie zaś zrozumieć dlaczego i jakie motywy kierowały taka osobą. Wraz z Katią, Adamem i Dorą (tak, Wilk ma swoją znaczącą rolę w tej historii, więc jej fani z pewnością nie będą rozczarowani) krok po kroku poznajemy odpowiedzi i jesteśmy świadkami wymierzania sprawiedliwości. Choć niekoniecznie z ręki sądu.

„Katia. Cmentarne Love Story” to udany powrót do świata Thornu i znanych bohaterów. Aneta Jadowska wciąga Czytelnika w wir emocjonujących wydarzeń kryminalnych i sercowych rozterek. Magię splata z codziennością, chwile nerwów z humorem. Wszystko to zaś już standardowo opatrzone zostało ilustracjami Magdaleny Babińskiej, niemal idealnie oddającymi książkowe kadry. Jeśli stęskniliście się za magicznym Toruniem, to najnowsza powieść spod pióra Anety z pewnością Was nie rozczaruje.